Anale kloof

Een anale fissuur is een pijnlijke, langwerpige scheur in de anale huid of anale mucosa. Lees alles over oorzaken en behandeling!

Anale kloof

Onder één anale kloof men begrijpt een pijnlijke langwerpige traan in de anale huid of anaal slijmvlies. Typerend voor de anale fissuur zijn scherpe pijnen tijdens stoelgang. Vaak is een te sterke indrukking op een harde stoel de oorzaak van anale fissuren. In de meeste gevallen is het een acute anale fissuur die kan worden behandeld met zalven en stoelregulerende maatregelen. Als de aandoening chronisch is, kan een anale fissuuroperatie noodzakelijk zijn. Hier leert u alles wat belangrijk is voor Analfissur.

ICD-codes voor deze ziekte: ICD-codes zijn internationaal geldige codes voor medische diagnose. Ze worden b.v. in doktersbrieven of op onbekwaamheidscertificaten. K60

Productoverzicht

anale kloof

  • beschrijving

  • symptomen

  • Oorzaken en risicofactoren

  • Examens en diagnose

  • behandeling

  • Ziekteprocedure en prognose

Anale kloof: beschrijving

Anale kloof (lat. fissura, "Tear") is een longitudinale traan van de fijne huid of slijmvlies aan de monding van het anale kanaal (Anoderm). De resulterende pijn tijdens stoelgang zorgt ervoor dat de betreffende persoon de stoel achteruithoudt. Een vicieuze cirkel, omdat de ingehouden stoel steeds dikker en nog moeilijker wordt. De Kotabsetzen wordt vervolgens geassocieerd met nog meer pijn. Door het lijden van de sfincter kan het uiteindelijk zo veel stuiptrekken dat het weefsel niet langer goed wordt voorzien van bloed en de anale fissuur geneest erger. Bovendien kan spasme van de sluitspier verdere mucosale tranen veroorzaken.

In het geval van een anale fissuur, schrikken de meeste getroffenen aanvankelijk voor de dokter weg en probeer de klachten onder controle te krijgen met huismiddeltjes. Meestal zoeken ze alleen hulp als het leed te groot is door constante jeuk, branderigheid, pijn en bloedlekken. Uitstel van de anale fissuurbehandeling is problematisch omdat de wond gemakkelijk geïnfecteerd kan raken door de sterke kiemkolonisatie op de anus.

De anale fissuur kan op elke leeftijd voorkomen, maar vaak tussen het 30e en 40e levensjaar. In de meeste gevallen is overmatige druk tijdens stoelgang de oorzaak. De anale fissuur bevindt zich meestal aan de achterkant, dwz in de richting van de staart.

Anale kloof: symptomen

In het slijmvlies (anoderm) van de anus zijn heel veel gevoelige zenuwuiteinden, een verwonding in dit gebied wordt als zeer pijnlijk ervaren. Een acuut anale fissuur getroffen patiënten daarom door een scherpe pijn op de anus, die ontstaat bij het scheuren van de huid. Dientengevolge kan ontlasting alleen bij pijn (pijnlijke ontlasting) worden geëlimineerd. Meestal gaan de symptomen door na het toiletbezoek in de vorm van een brandende aanhoudende pijn.

De pijn zorgt ervoor dat de sluitspier zich onvrijwillig samentrekt en de symptomen toenemen. Het kan leiden tot verdere mucosale tranen, omdat de spierkramp op het toilet een sterkere persing nodig heeft. Wanneer de scheur uiteindelijk de diepte van de binnenste sluitspier bereikt, kramp de spier zelfs verder. Het bindweefsel rondom de spier kan zich vermenigvuldigen en zelfs uitharden in de tijd (fibrose).

Met een anale fissuur kan een door pijn veroorzaakte chronische obstipatie (constipatie) ontstaan, omdat de betrokken persoon de stoelgang tegenhoudt uit angst voor verdere pijn (Stuhlverhalt). Als gevolg hiervan wordt de consistentie van de ontlasting binnen enkele dagen moeilijker en moeilijker, waardoor het steeds pijnlijker wordt wanneer ontlasting wordt gebruikt. Deze vicieuze cirkel kan spasmen van de anale sluitspier veroorzaken, die op hun beurt kunnen leiden tot verdere mucosale tranen en dus tot een verdere verslechtering van de situatie. Patiënten met anale fissuren melden ook vaak jeuk en slijmafscheiding.

Andere anale fissuursymptomen zijn (meestal fel rood) bloedafzettingen op de ontlasting, evenals bloedresten op het toiletpapier. Bloed in de ontlasting moet altijd worden verduidelijkt door een arts, want achter een anale fissuur kunnen nog ernstiger oorzaken worden verborgen. Pekzwarte stoelgang ("tarrass") wordt nooit veroorzaakt door anale fissuur, omdat dit een typisch symptoom is van bloeding in het bovenste spijsverteringskanaal (slokdarm, maag, twaalfvingerige darm, enz.).

Als u lijdt aan anale fissuursymptomen, dient u een proctoloog (specialist in ziekten van het rectum) of een gastro-enteroloog te raadplegen. Daar kun je een medische controle ondergaan om te zien of er een ernstige aandoening achter de symptomen zit, zoals een anuskanker (anale kanker).

Anale kloof: oorzaken en risicofactoren

Waarom een ​​anale fissuur ontstaat, kan vaak niet duidelijk worden opgehelderd. De meest voorkomende oorzaak van anale fissuren is overmatige druk tijdens de stoelgang, in combinatie met een te stevige consistentie van de stoelgang. Beide strekken het slijmvlies uit, waardoor het scheurt. Te harde uitwerpselen, bijvoorbeeld veroorzaakt door chronische obstipatie.Dit kan worden veroorzaakt door onvoldoende vochtopname bij te weinig vezels in levensmiddelen of "luie darmen".

In sommige gevallen, anale seks praktijken, waar het slijmvlies wordt overtreden, zijn de oorzaak van een anale kloof. Ook weefsel defecten als gevolg van infecties die voortvloeien uit aambeien of anale Cryptitis (ontsteking van het rectum) treden in kwestie als trigger. Patiënten met inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa zijn ook gevoelig voor anale fissuren.

Anale kloof: onderzoeken en diagnose

Wanneer een anale kloof niet binnen een paar dagen vanzelf geneest, moet een arts worden geraadpleegd in alle gevallen. De juiste persoon op verdenking anale fissuren is een proctologist (specialist in aandoeningen van het rectum) of een gastro-enteroloog. Het risico van infectie is zeer hoog bij een wond in de buurt van de anus door de hoge dichtheid van de kernen. Een uitgesteld bezoek aan een arts kan leiden tot een infectie en dus tot ernstige complicaties.

De arts in eerste instantie gevraagd over de medische voorgeschiedenis (anamnese) en voert dan het klinisch onderzoek. De loutere vaststelling van een pijnlijke stoelgang zijn al de eerste indicatie van een anale kloof. Mogelijke vragen van de arts kunnen zijn:

  • In welke situaties komt de pijn voor? Alleen tijdens stoelgang?
  • Voel je jeuk op de anus?
  • Heb je last van constipatie?
  • Heb je slijm of vers bloed op het toiletpapier opgemerkt?
  • Is de wond aan de anus nat?

Lichamelijk onderzoek

De arts kan dan de diagnose te bevestigen door middel van een inspectie en delicate scannen van de anale gebied. De meeste van de kenmerkende hoogwaardige mucosale laesies worden gevonden op de verwachte locaties. Rectaal onderzoek is in veel gevallen alleen mogelijk na lokale anesthesie. Dus de arts kan beoordelen of het kan ook optreden om aambeien of andere ziekten van de anus.

Verder onderzoek

Is een anale kloof voorheen, de endeldarm kan optioneel ook worden gespiegeld (proctoscopie). De arts kan de binnenkant van het rectum bekijken en slijmvliesmonsters nemen. Wanneer Proctoscopie de dokter past een plaatselijke verdoving (plaatselijke verdoving), omdat het onderzoek van sommige mensen wordt gevoeld in een spleet zo pijnlijk.

Als de arts tekenen van maligne (anaal carcinoom) detecteren andere tests zoals een bloedmonster, een colonoscopie (colonoscopie) en beeldvormingsprocedures eventueel bijvoorbeeld een computertomografie (CT) en magnetische resonantie imaging (MRI) noodzakelijk.

Anale kloof: behandeling

In een anale fissuren behandeling vindt eerst plaats met conservatieve (niet-chirurgische) middelen zoals verlichten van zalven, crèmes en Sitz baden. Een acute anale fissuren kan goed worden genezen met het, tijdens een operatie bij chronische anale fissuren worden beschouwd, na een mislukte externe behandeling.

Acute en chronische anale fissuur

kan de arts de behandeling van beide vormen, maar het is belangrijk om de verschillen te herkennen, omdat de behandelingen zijn verschillend in acute en chronische anale fissuren. In het onderscheiden van de twee vormen niet alleen het tijdsbestek is van cruciaal belang, maar hoeveel het web al is veranderd.

Onder één acute anale fissuur verwijst naar een oppervlakkiger mucosale schade ontstaat bij harde stoelgang. Over het algemeen kan mechanische impact meestal leiden tot acute anale fissuren. Een acute anale fissuren kan gemakkelijk worden genezen met conservatieve (niet chirurgische) middelen.

een chronische anale fissuur ontwikkelt zich van een acute anale fissuur. Uit de acute mucosale verwonding een diepe zweer (ulcus) en de wond randen zal veranderen ontpit. In het verdere verloop geneest de interne sluitspier ook en fibroses. Daarnaast ontstaat een grove huidplooi, een zogenaamde buitenpostvouw. De constante ontsteking en verminderde bloedtoevoer naar leiden tot een slechte genezing van anale kloof. Genezen over het algemeen slechts bij een anale fissuren operatie, waarbij het de voorkeur altijd eerst een conservatieve (niet-chirurgische) behandeling een bewerking met het risico van incontinentie (onwillekeurige ontlasting) is verbonden.

Anale kloof: conservatieve (niet-operatieve) behandeling

Een acute anale fissuur kan worden behandeld met speciale crèmes die de sfincter ontspannen. Ze bevatten zogenaamde calciumantagonisten of nitraten. Bovendien verzachten de ontlasting maatregelen handeling, zoals drugs macrogol tegen constipatie. Verder Solliciteer Getroffen zalven voor lokale verdoving van de huid (verdoving zalven). Het gebruik van Sitz baden en een goede anale hygiëne meestal al leiden tot een verbetering van anale kloof symptomen. Bij het aanbrengen van zalf moet altijd worden genomen om ervoor te zorgen dat deze handen zijn vers gewassen. Dit voorkomt infecties van de wond.

Als een conservatieve maatregel van de behandeling van chronische anale fissuren van de anus met een speciale anale dilatator kan herhaaldelijk worden uitgebreid dagelijkse zelfzorg.De spasmen van de sfincterspier worden enigszins verminderd door uit te rekken, wat de bloedcirculatie naar de huid bevordert. Over het algemeen leidt dit tot een betere genezing en kan het fibrose (verharding door bindweefselvorming) in het gebied van de sluitspier tegenwerken.

Anale kloof: huismiddeltjes

Veel huismiddeltjes werken goed met acute anale fissuren. Patiënten kunnen deze maatregelen gebruiken om het genezingsproces van een anale fissuur te versnellen. Bovendien bevatten anesthesis-huisremedies de naleving van basisaanbevelingen voor het reinigen van de anale en sitz-baden. Een verandering in het dieet kan de consistentie van de stoelgang verzachten en de oorzaak van anale fissuren effectief tegengaan. Als na een paar dagen echter geen verbetering wordt bereikt met deze maatregelen, moet altijd een arts worden geraadpleegd. Vertraagde medische behandeling kan anders leiden tot infecties en ernstige complicaties als gevolg van de hoge dichtheid van bacteriën op de anus.

Anale kloven huis remedies zijn:

Anale fissuurbehandeling door anale hygiëne Te vaak wassen met zeep vermindert meestal jeuk en verbranding gedurende slechts een korte tijd. De gevoelige huid verliest de natuurlijke anti-zuur vette film en droogt uit. Bijgevolg is het niet langer beschermd tegen de agressieve afscheidingen uit de darm, waardoor de bacteriën makkelijk de huid doordringen en kan anale kloof symptomen veroorzaken.

Het is het beste om de anale regio te wassen na gebruik van het toilet met lauw water, zonder zeep of douchegel. Vochtig toiletpapier is niet geschikt omdat de additieven die erin zitten allergische reacties van de huid kunnen veroorzaken. Ze hebben ook een ontvettende werking en irriteren bovendien de huid. Zorg ervoor dat u niet te hard toiletpapier gebruikt. Intieme waslotions en intieme sprays moeten worden vermeden.

Temperatuur stijgend heupbad met anale fissuur

Behandel een anale fissuur bijzonder goed met het temperatuurverhogende sitz-bad. Het temperatuurverhogende heupbad bevordert de bloedcirculatie in het gebied van de anus. Dit versterkt de lokale verdediging en draagt ​​bij aan een betere genezing. Eerste lauw water met kamillebloem extract in een badkuip. De onderbenen worden op een voetenbank buiten het bad opgeslagen terwijl ze rechtop in het water zitten. Het is het beste om een ​​warme trui en sokken te dragen zodat ze niet afkoelen. De watertemperatuur zal naar verwachting toenemen van 36 tot 40 graden binnen tien tot vijftien minuten door in warm water te lopen. Na een korte koude douche wordt een bedrust van een uur aanbevolen.

Bij dieetwissel behandel je de anale fissuur

Het is raadzaam om het dieet te veranderen, als niet een enkele gebeurtenis zoals een vakantiereis de reden was voor de constipatie en de bijbehorende anale fissuur. Een vezelrijk dieet met ten minste 30 gram vezels per dag in de vorm van volle granen, groenten of sla heeft zijn waarde bewezen. De vezel stimuleert stoelgang en bindt water in de ontlasting. Dit maakt de stoelgang over het algemeen zachter. Een goede vezeldrager is bijvoorbeeld tarwezemelen. Zorg voor voldoende vezelrijke diëten voor voldoende vezels. Bovendien zou een overschakeling op vezelrijk voedsel langzaam moeten zijn, zodat het spijsverteringsstelsel zich hierop kan aanpassen.

Anale kloof: operatie

Als de conservatieve (niet-operatieve) maatregelen voor anale fissuurbehandeling niet succesvol zijn, is chirurgie het laatste redmiddel. Aangezien elke bediening ook de breuk operatie niet zonder risico: vooral tijdens operaties in het gebied van de anale sluitspier zenuw in inhaking kan worden beschadigd, en vervolgens een onomkeerbare fecale incontinentie (toevallige defecatie) optreden. Door de sterke kiemkolonisatie van de anus kunnen postoperatieve infecties bovendien het doorgaans langdurige genezingsproces (meestal ongeveer vier tot zes weken) verlengen. Desalniettemin is een anale fissuuroperatie in sommige gevallen onvermijdelijk.

Over het algemeen is een anale fissuuroperatie een kleine proctochirurgische procedure. De operatie wordt meestal gedaan in een korte-termijn anesthesie of anesthesie van het ruggenmerg.
De volgende chirurgische opties bestaan ​​met een anale fissuur:

  • De anale fissuur en het omliggende littekenweefsel worden volledig verwijderd tijdens de operatie. Bovendien worden weefselmonsters meestal genomen en onderzocht door pathologen om kanker uit te sluiten.
  • In zeldzame gevallen en bij uitgebreide ziekte wordt een deel van de sluitspier extra verwijderd. Bij deze anale spleetoperatie komt echter incontinentie (onvrijwillige ontlasting) voor in ongeveer vijftien procent van de gevallen na de operatie.
  • Een nieuwe methode is de anale fissuren behandeling met botulinetoxine, waarbij de kringspier wordt verlamd door injectie van botulinumtoxine deel. De verlamming duurt ongeveer drie maanden. In zeldzame gevallen treedt een tijdelijke incontinentie op. Deze anale fissuurtherapie is echter duur en is geen standaardprocedure.

Anale fissuur: ziekteverloop en prognose

Een acute anale fissuur geneest meestal na één tot twee weken goed door conservatieve (niet-operatieve) methoden.Getroffen personen kunnen bijdragen aan een snelle en complicatievrije genezing door zich te houden aan de essentiële principes van goede anale hygiëne. Als er een chronische anale fissuur is, kan deze meestal met succes 90% worden behandeld door een operatie. Een anale fissuur kan echter opnieuw optreden ondanks een operatie, als de belangrijkste oorzaak - te harde ontlastingconsistentie - niet wordt behandeld. Daarom is een vezelrijk dieet belangrijk om een ​​consistente consistentie voor de ontlasting te bereiken. Alleen bij een zachte stoelgang is er een permanente klachtvrijheid anale kloof mogelijk te maken.

Lees meer over de therapieën

  • Botox
  • zitbad


Zo? Deel Met Vrienden: