Cimicifuga

Cimicifuga (black cohosh) kan menopauzeklachten en pre-menstruele symptomen (pms) verlichten. Lees meer over cimicifuga!

Cimicifuga

Cimicifuga (Black cohosh) kan menopauzeklachten zoals opvliegers en zweten verlichten. Zelfs met pijnlijke menstruatie en premenstruele symptomen, wordt de medicinale plant gebruikt. Lees meer over Cimicifuga!

Productoverzicht

Cimicifuga

  • deugd

  • toepassing

  • bijwerkingen

  • toepassing Notities

  • Waar te koop

  • Om meer te weten

Welke genezende kracht zit er in de Cimicifuga?

De zwarte cohosh (Cimicifuga racemosa) is een erkend medicinaal kruid voor menopauzale klachten:

De ondergrondse delen van de plant, dwz de onderstam (wortelstok) en de wortels, worden medicinaal gebruikt. als actieve bestanddelen effectieve ingrediënten bevatten zij verschillende triterpeen (zoals actein, Cimicifugosid), fenolzuren, isoflavonen en Cimicifugasäure F. algemeen de ingrediënten werken vergelijkbaar met het vrouwelijk geslachtshormoon oestrogeen. Cimicifuga wordt daarom medicinaal gebruikt in:

  • lichamelijke en psychische klachten tijdens de menopauze zoals opvliegers, zweten, vaginale droogheid, slaapstoornissen, stemmingswisselingen of depressie van de stemming
  • premenstruele symptomen (spanning pijn in de borst, depressieve stemmingen, etc.)
  • krampachtige menstruatiepijn

Hoe wordt Cimicifuga gebruikt?

De wortelstok en wortels van Cimicifuga kunnen worden gebruikt om een ​​droog extract te produceren dat wordt verwerkt tot tabletten en capsules. Er zijn ook Cimicifuga-druppels verkrijgbaar. Dergelijke gerede preparaten verdienen de voorkeur boven bijvoorbeeld een zwarte cohosh-thee die variërende hoeveelheden actieve ingrediënten bevat.

U zult uitzoeken hoe de Cimicifuga-preparaten correct worden gebruikt en gedoseerd uit de bijsluiter en de arts of apotheker. Het effect begint meestal na een paar weken.

Welke bijwerkingen kan Cimicifuga veroorzaken?

Sommige mensen op te lossen preparaten zilverkaars bijwerkingen in het gastro-intestinale gebied van, bijvoorbeeld, maagpijn, misselijkheid, diarree. Ook huidreacties (jeuk, huiduitslag, roodheid) en waterretentie (oedeem) in het gezicht en andere delen van het lichaam mogelijk.

Aangezien er momenteel te weinig studies over het gebruik van Cimicifuga langdurig aanwezig zijn, moet men de aanvraag tot een maximum van zes maanden te beperken.

Besteed aandacht aan mogelijke tekenen van leverbeschadiging tijdens het gebruik. Deze omvatten vermoeidheid, verlies van eetlust, ernstige pijn in de bovenbuik, geelverkleuring van de huid en donker gekleurde urine. In het geval van dergelijke symptomen moet u de bereiding absoluut stoppen en naar de arts gaan!

Zelfs als u vaginaal bloedt, moet u onmiddellijk medisch advies inwinnen.

Waarop u moet letten bij het gebruik van Cimicifuga

Vanwege het gebrek aan studies over langetermijneffecten, moet u Cimicifuga gedurende maximaal zes maanden gebruiken.

Sommige vrouwen ontwikkelden een aantal ernstige leverbeschadigingen bij het gebruik van Cimicifuga. Het is nog niet zeker dat de zwarte cohosh daadwerkelijk verantwoordelijk is. Als u echter leverproblemen heeft, moet u eerst uw arts om advies vragen voordat u de medicinale plant gebruikt. Bovendien moeten alle vrouwen tijdens het gebruik op tekenen van leverdisfunctie letten (zie "Bijwerkingen").

Voorzichtigheid is geboden bij vrouwen die een oestrogeenafhankelijke tumor hebben of hebben gehad (zoals borstkanker). Cimicifuga moet hier alleen worden ingenomen na overleg met de behandelende arts.

Cimicifuga mag niet worden gebruikt met oestrogeensupplementen.

Aangezien er geen studies zijn over de veiligheid tijdens zwangerschap en borstvoeding, moet dit gedurende deze periode worden vermeden.

  • Afbeelding 1 van 16

    Gevaarlijke schoonheden

    Vingel en oleander en poinsettia - deze planten verrijken onze tuinen en woonkamers. Hoe mooi deze planten ook zijn, ze zijn net zo gevaarlijk als ze zijn. Beste voorbeeld: de lelie van de vallei. De hele plant is giftig, maar vooral bloemen, bessen en bladeren. Het bevat zowel cardioactieve stoffen als saponinen die een bloedoplossend effect hebben.

  • Afbeelding 2 van 16

    poinsettia

    De poinsettia komt oorspronkelijk uit Mexico. Met Kerstmis is de Advent-ster een populaire sierplant. De hele plant is giftig, maar vooral het witachtige melksap. Hij stapt uit als je de plant pijn doet. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn bèta-amyrine en germanicol.

  • Afbeelding 3 van 16

    water hemlock

    De water hemlock is afkomstig uit Europa, Noord-Azië en Noord-Amerika. In Duitsland wordt het voornamelijk in het noorden verdeeld. Hij geeft de voorkeur aan groeien aan vijverranden, in sloten en moerassen. Alle plantendelen van de water hemlock zijn giftig, maar vooral het sap van de onderstam. De giftige stof is cicutoxine, een zogenaamd spasmengif.

  • Afbeelding 4 van 16

    gouden regen

    De goudenregen heeft zijn thuis in Zuid- en Zuidoost-Europa. Vanwege de goudgele bloemen is de vlinder in Midden-Europa populair als sierstruik in tuinen en parken.Vooral bloemen, fruit en zaden zijn giftig. Voor zuigelingen kan wel drie tot vier vruchten of 15 tot 20 zaden de dood veroorzaken. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn de zogenaamde alkaloïden, die werken op het centrale zenuwstelsel.

  • = 4? 'waar': 'false' $} ">

  • Afbeelding 5 van 16

    oleander

    De oleander behoort tot de Hundsgiftgewächsen en kan tot vijf meter hoog zijn als een boom of struik. De bladeren zijn langwerpig en puntig, leerachtig en wintergroen. Van juli tot oktober produceert de oleander witte, rode of roze bloemen. De hele plant is giftig. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn verbindingen die werken op het hart en de bloedsomloop (zogenaamde glycosiden).

  • Afbeelding 6 van 16

    maretak

    Maretak komt veel voor in Europa en Noord-Azië. Als een zogenaamd semi-parasitair groeit het op loof- en naaldbomen en verwijdert het water en voedingszouten uit de waardplanten. Naast de stengels zijn ook giftige bladeren en bessen. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn de zogenaamde viscotoxinen, die toxische eiwitmengsels zijn.

  • Afbeelding 7 van 16

    herfsttijloos

    De Herbstzeitlose komt veel voor in het zuiden, westen en midden van Europa en groeit voornamelijk op vochtige weiden en in tuinen. Het verschijnt in de lente, alle delen van de Herbstzeitlose zijn giftig, maar vooral knol en zaden. Het belangrijkste actieve ingrediënt is colchicine, dat werkt als een cytotoxine. Vijf gram is genoeg om een ​​volwassene te doden. Kinderen zijn al tussen de 1,2 en 1,5 gram levensbedreigend.

  • Afbeelding 8 van 16

    vingerhoed

    De rode vingerhoedskruid is gebruikelijk in West- en Midden-Europa in de bergen. Hij is ook te vinden op open plekken in het bos en als sierplant in tuinen. Alle plantendelen zijn giftig, maar vooral de bladeren, bloemen en zaden. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn verschillende stoffen die het hart beïnvloeden (bijvoorbeeld digitoxine). Al 0,3 gram gedroogde bladeren zijn giftig voor een volwassene.

  • Afbeelding 9 van 16

    Trompet van de engel

    De engelentrompet komt oorspronkelijk uit Brazilië. Vanwege de grote, prachtige bloemen is het nu een populaire containerplant. Alle plantendelen zijn giftig. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn scopolamine, hyoscyanine en atropine, die een verzwakkend en bedwelmend effect hebben.

  • Afbeelding 10 van 16

    Blauwe ijzeren hoed

    Het blauwe monnikskruid groeit bij voorkeur op vochtige locaties in de bergen, op rivieroevers of als sierplant in tuinen. Alle plantendelen van de Blue Eisenhut zijn giftig, maar vooral de wortel. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn alkaloïden, die verschillende effecten op het organisme kunnen hebben. Zelfs kleine hoeveelheden vanaf 0,2 gram zijn giftig.

  • Afbeelding 11 van 16

    Herb Parijs

    De eenhoorn komt voor in Europa en Klein-Azië. Ze komen vooral voor in ooibossen en vochtige loofbossen. De hele plant is giftig, maar vooral de bessen. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn saponinen, waarvan wordt aangenomen dat ze beschermen tegen insecten of schimmels. In hogere concentraties hebben saponinen een hemolytisch effect, dat wil zeggen dat ze rode bloedcellen kunnen vernietigen. In grotere hoeveelheden beschadigen ze ook de nieren en het centrale zenuwstelsel.

  • Afbeelding 12 van 16

    taxusboom

    De taxus is wijdverspreid. In onze streken groeit het voornamelijk in schaduwrijke bossen. Het wordt ook vaak aangetroffen als een sierstruik in tuinen, begraafplaatsen en parken, zowel naalden als zaden zijn giftig, vooral als je ze bijt. De rode, zoet smakende zaadvacht is daarentegen niet-toxisch. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn alkaloïden. Ze hebben een sterk farmacologisch effect.

  • Afbeelding 13 van 16

    Dieffenbachia

    Het oorspronkelijke huis van Dieffenbachie is het tropische Amerika. Vanwege de prachtig getrokken bladeren en omdat ze niet veel zon nodig heeft, is de Dieffenbachie een populaire kamerplant. De hele plant is giftig, maar vooral de stam. Alle organen bevatten zogenaamde calciumoxalaatnaalden. Deze hebben kanalen waardoor oxaalzuur en andere toxines kunnen binnendringen in open wonden. Drie tot vier gram bladeren worden als dodelijk beschouwd en ook aflopend water moet giftig zijn.

  • Afbeelding 14 van 16

    acanthus

    De reuzenberenklauw kwam oorspronkelijk uit de Kaukasus en bereikte onze breedtegraad als sierplant. Tegenwoordig worden de planten vaak gevonden als wilde exemplaren in Waldschneisen en op boswegen en bermen.De hele plant is giftig, maar vooral het sap. Dit bevat fototoxische en huidbeschadigende stoffen. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn de zogenaamde 6,7-furocoumarines. Onder invloed van zonlicht (UVA- en UVB-straling) worden de fytochemicaliën geactiveerd. 'S Morgens is het fototoxische effect sterker dan in de avond.

  • Afbeelding 15 van 16

    amaryllis

    Het huis van de Amaryllis bevindt zich oorspronkelijk in de Andes van Peru. Tegenwoordig is de Ritterstern een populaire kamerplant, die vooral in de maanden januari tot april wordt gekocht, omdat deze dan bloeit. Vooral de ui van amaryllis is giftig. Het bevat speciale alkaloïden die cytotoxisch zijn en die als zeer giftig worden beschouwd.

  • = 16? 'waar': 'false' $} ">

  • Afbeelding 16 van 16

    cyclamen

    Het huis van cyclamen bevindt zich eigenlijk in het Midden-Oosten en Klein-Azië. Ondertussen, de Primelgewächs in veel woonkamers en is een van de meest populaire kamerplanten. Vooral de knol is giftig, het bevat zogenaamde saponinen.Dit zijn secundaire plantenstoffen die meestal bitter smaken en de stofwisseling kunnen beïnvloeden. Al 0,2 gram knol wordt als giftig beschouwd, acht gram als een dodelijke dosis.

Hoe Cimicifuga en zijn producten te krijgen

U ontvangt verschillende zwarte cohosh-preparaten in uw apotheek of drogisterij. Voor correct gebruik, lees de bijsluiter en raadpleeg uw arts of apotheker.

Actuele info over Cimicifuga

Cimicifuga (zwartkaars, Cimicifuga racemosa, ook wel Actaea racemosa genoemd) is een lid van de boterbloemenfamilie (Ranunculaceae) en komt oorspronkelijk uit de bossen van Noord-Amerika en Canada. In de tussentijd is het geïsoleerd, maar ook wild in Europa. Het wordt vaker aangetroffen als sierplant in tuinen en parken.

De meerjarige en tot twee meter hoge plant heeft dubbele tot drievoudige bladeren die zijn verdeeld over rechtopstaande stelen. De Duitse plantnaam black cohosh is afgeleid van de vorm en kleur van de bloeiwijzen: talrijke kleine, witte, bijna zilverachtige bloemen bevinden zich in grote clusters aan de uiteinden van de stelen. Kort na de bloei vallen de bloembladen af, waardoor alleen de talrijke meeldraden en meeldraden overblijven. In het najaar, nadat de bloemen zaaddragende capsules hebben ontwikkeld, sterven alle bovengrondse plantendelen af ​​en Cimicifuga bewaart zijn overleving via de wortelstok en de bijbehorende wortels.

Cimicifuga wordt van oudsher gebruikt als een middel tegen de Noord-Amerikaanse Indianen, waaronder de ziekte van de vrouw. Ondertussen maakt de westerse geneeskunde ook gebruik van de genezende kracht van zwartkaars (menopauze). Want deze onderstam en wortels zijn na de vruchtrijping van de wilde teelt CimicifugaPlanten in bepaalde gebieden van de VS en Canada worden verzameld en verwerkt.

Cimicifuga

FAQ - 💬

❓ What is Cimicifuga racemosa?

👉 Cimicifuga racemosa also called actaea racemosa is a flowering plant of genus actaea. It is commonly known as the black cohosh or fairy candle and, is belong to the family Ranunculaceae. Cimicifuga is native to Canada, Georgia, and the states of West America and had been used as traditional medicine by Native Americans.

❓ What is the Latin name for Cimicifugae?

👉 Key facts Latin name Cimicifugae rhizoma English common name Black Cohosh Botanical name Cimicifuga racemosa (L.) Nutt. Therapeutic area

❓ What zone does Cimicifuga grow in?

👉 Zones 4 - 8. Cimicifuga racemosa, black snakeroot. 5 - 7'. This regal plant has beautiful divided foliage with very tall, branching spikes of creamy bottle-brush flowers in summer. Zones 3 - 8. Cimicifuga simplex, Kamchatka bugbane. 3 - 6'. This species is one of the last to bloom late in the fall.

❓ What does Cimicifuga acerina look like?

👉 Cimicifuga acerina, bugbane. 3 - 4'. This plant has handsome, maple-like leaves and pure-white bottle-brush flowers on upright or arching spikes. Zones 4 - 8. Cimicifuga racemosa, black snakeroot. 5 - 7'. This regal plant has beautiful divided foliage with very tall, branching spikes of creamy bottle-brush flowers in summer. Zones 3 - 8.


Zo? Deel Met Vrienden: