- Wat is een maagsaponderzoek?
- Wanneer voer je een maagzuuronderzoek uit?
- Hoe voer je een maagzuuronderzoek uit?
- Wat zijn de risico's van een maagsaponderzoek?
- Waar moet ik aan denken na een maagzuuronderzoek?
Gebruik een enteric onderzoek kan ziekten detecteren die geassocieerd zijn met een veranderde samenstelling van de maagsecretie. Artsen kunnen zo de oorzaak van maagproblemen of spijsverteringsproblemen ontdekken. Het zuivere maagsaponderzoek wordt tegenwoordig nog maar zelden gebruikt.
Productoverzicht
enteric onderzoek
Wat is een maagsaponderzoek?
Wanneer voer je een maagzuuronderzoek uit?
Wat doe je met een maagzuuronderzoek?
Wat zijn de risico's van een maagsaponderzoek?
Waar moet ik aan denken na een maagzuuronderzoek?
Wat is een maagsaponderzoek?
Met behulp van een maagsap onderzoek (Magensekretionsanalyse) kan ziekten die samenhangen met een veranderde pH of het veranderen van de combinatie statuten van maagsap te detecteren. Artsen kunnen zo de oorzaak van maagproblemen of spijsverteringsproblemen ontdekken. Dankzij het maagsaponderzoek is het echter ook mogelijk om ziekten zoals tuberculose te detecteren.
Het maagsap is een waterige, zeer zure secretie (pH van 1,0 tot 1,5), waarvan dagelijks ongeveer één tot drie liter wordt geproduceerd. Het bevat voornamelijk zoutzuur, enzymen die eiwitten afbreken, en slijm die de binnenkant van de maag beschermt.
Wanneer voer je een maagzuuronderzoek uit?
De arts kan bepalen of de patiënt te weinig maagsap produceert of dat het maagsap geen zoutzuur bevat. Dit laatste kan (pernicieuze anemie), een chronische maagontsteking (chronische gastritis) en maagkanker (carcinoom van de maag) van de behuizing met een bepaalde vorm van bloedarmoede.
Bij reflux ziekten waarbij maagsap terugstroomt in de slokdarm, wordt de pH gemeten in de maag en de slokdarm met een speciale sonde. Dit geeft de arts informatie over de zuurgraad in de maag.
Als tuberculose wordt vermoed, kan maagsap worden getest op tuberkelbacteriën. Het proces wordt hier echter zelden gebruikt.
Over het algemeen wordt het zuivere maagsaponderzoek tegenwoordig zelden gebruikt. Een chronische maagontsteking (chronische gastritis), maagcarcinoom en refluxziekte zijn gewoonlijk de maag (gastroscopie) gediagnosticeerd, is beschikbaar in weefselmonsters (biopsie). De pernicieuze anemie kan worden gedetecteerd door bloedonderzoek. Vooral het maagsap onderzoek wordt nog steeds gebruikt op het vermoeden van de zogenaamde Zollinger-Ellison-syndroom, dit is een sterke vorming van maagafscheiding geassocieerd.
Voor deze ziekten is het onderzoek belangrijk
- bronchiëctasieën
- maagzweer
- maagkanker
- maag poliepen
- gastritis
- refluxziekte
- pleuris
- tuberculose
Hoe voer je een maagzuuronderzoek uit?
De patiënt moet worden gevast voor onderzoek, dat wil zeggen dat hij daarvoor enkele uren niet moet eten of drinken. Zelfs medicijnen die de uitscheiding van maagzuur kunnen beïnvloeden, moeten op tijd worden stopgezet.
De arts maakt gebruik van een nasogastrische buis. Het is een zachte en flexibele plastic buis. Vóór het onderzoek sproeit de arts de nasofarynx van de patiënt met een lokaal anestheticum voor anesthesie. Vervolgens veegt hij de nasogastrische buis met een smeermiddel om het inbrengen gemakkelijker te maken. De arts duwt de sonde over de mond of neus in de slokdarm en naar de maag. Daarna trekt hij de slang aan op een spuit, waardoor hij maagsap kan opzuigen. Dit wordt naar een laboratorium gestuurd voor verder onderzoek.
Voor de diagnose van tuberculose wordt het onderzoek uitgevoerd op drie opeenvolgende dagen.
Om het zoutzuurgehalte in maagsap te bepalen, kan de zogenaamde pentagastrine-test worden gebruikt. In principe is deze test vergelijkbaar met het verzamelen van maagsap. Daarnaast, echter, beheert de arts het hormoon pentagastrine hier. Het stimuleert de maagklieren en stimuleert ze tot een verhoogde afgifte van zoutzuur. Vervolgens zuigt de dokter verschillende keren maagzuur aan. Deze test wordt gebruikt om de zuurafscheiding vóór en na stimulatie van de maagklieren te berekenen.
Meer over de symptomen
- anorexia
- Droge huid
- kortademigheid
- lymfadenitis
- ascites
- uitdroging
- pijn op de borst
- oprispingen
- doorbraakpijn
- heesheid
Wat zijn de risico's van een maagsaponderzoek?
Bij het inbrengen van de nasogastrische slang kan deze per ongeluk in de luchtpijp terechtkomen in plaats van in de slokdarm. In dit geval wordt de sonde onmiddellijk uitgetrokken.
Waar moet ik aan denken na een maagzuuronderzoek?
de enteric onderzoek wordt poliklinisch uitgevoerd, daarna is niets bijzonder belangrijk.
FAQ - 💬
👉 Providing data and analyses that inform action and policy to improve public health and food safety Enteric bacteria typically enter the body through the mouth. They are acquired through contaminated food and water, by contact with animals or their environments, by contact with the feces of an infected person, and through other means.
👉 enteric nervous system is embedded in the lining of the gastrointestinal system. The enteric nervous system ( ENS) or intrinsic nervous system is one of the main divisions of the autonomic nervous system (ANS) and consists of a mesh-like system of neurons that governs the function of the gastrointestinal tract.
👉 Enteric Diseases Epidemiology Branch 1 Activities. Enteric bacteria typically enter the body through the mouth. They are acquired through contaminated food and water, by contact with animals or their environments, by contact with the feces of an infected person. 2 Highlights. 3 Pathogens and Diseases.
👉 EDCs are congenital enteric malformations with a cystic appearance, a well-developed coat of smooth muscle, and an epithelial lining representing some portion of the intestinal tract mucosa [28]. Enteric fever is a severe systemic and febrile illness, caused by Salmonella enterica serovars Typhi and Paratyphi [1].