- Wat is de schildklier?
- Welke functie heeft de schildklier?
- Waar is de schildklier?
- Welke problemen kan de schildklier veroorzaken?
de schildklier (Glandula thyreoidea) is een vlindervormig orgaan gelegen in het cervicale gebied voor de luchtpijp. Het heeft een belangrijke lichaamsfunctieregelfunctie en fungeert als een hormoonopslag. Een gestoorde schildklierfunctie beïnvloedt een verscheidenheid aan lichaams- en orgaanfuncties. Lees alles wat u moet weten over de belangrijke klier: hoe is het gestructureerd? Waar is de schildklier? Wat zijn jouw exacte taken?
Productoverzicht
schildklier
Wat is de schildklier?
Welke functie heeft de schildklier?
Waar is de schildklier?
Welke problemen kan de schildklier veroorzaken?
Wat is de schildklier?
De schildklier is een roodachtig bruin gekleurd orgaan in de cervicale regio. Het wordt vaak beschreven als een vlinder. Deze vorm is het resultaat van de twee zijlobben (Lobus dexter en Lobus sinister), die meestal enigszins van elkaar verschillen.
De twee zijlobben zijn verbonden door een transversale weefselbrug, de landengte. Bovendien kan er een lob van de lobus pyramidalis afkomstig van de landengte zijn.
De schildklier weegt 18 tot 30 gram bij volwassenen. Het is meestal een beetje zwaarder bij vrouwen dan bij mannen.
Buitenste capsule en orgaancapsule
Extern wordt de schildklier omgeven door een capsule (ook wel externe of chirurgische capsule genoemd). Deze buitenste capsule gaat verder naar binnen als een orgaancapsule (capsula interna).
Tussen de twee capsules bevinden zich de grotere bloedvaten en aan de achterkant van de klier de vier bijschildklieren.
De orgaancapsule gaat over in bindweefselstraten, die het klierweefsel (parenchym) verdelen in afzonderlijke lobben (lobben).
Schildklierlobules (Lobuli)
Elk lobule bestaat uit vele kleine, vesiculaire structuren (follikel), waarvan de wand is opgebouwd uit enkellaags folliculaire epithelium. Deze epitheelcellen produceren de schildklierhormonen T3 en T4 en morsen ze in de blaasjes van de blaasjes. Daar worden ze opgeslagen in druppels, de zogenaamde Kelloid. T3 en T4 zijn op voorraad; de hoeveelheid die in de follikels wordt bewaard, duurt maximaal twee maanden.
Tussen de follikels zitten de C-cellen. Deze worden ook parafolliculaire cellen genoemd. Ze produceren het hormoon calcitonine (Engels calcitonine) en geven het af in het bloed.
Hormonale controle circuit
De vorming en afgifte van schildklierhormonen wordt bepaald door een controlecyclus:
In het zogenaamde hypothalamus, een gedeelte van het diencephalon, de TRH hormoon (TRH) gevormd en vrijgegeven wanneer het niveau te laag is om schildklierhormoon (T3, T4) in het bloed. TRH stimuleert de afgifte van TSH (schildklier stimulerend hormoon) in de hypofyse (hypofyse).
TSH leidt de schildklier de verhoogde vorming van T3 en T4 alsmede hun vrijlating uit de vergrendelingen (follikels) in het bloed. Ze bereiken dus alle lichaamsgebieden, inclusief het diencephalon en de hypofyse. Verhoogde niveaus van T3 en T4 in het bloed remmen de afgifte van TRH en TSH daar, waardoor de productie van schildklierhormoon wordt vertraagd (negatieve feedback).
Welke functie heeft de schildklier?
De schildklierfunctie is de op behoeften gebaseerde productie, opslag en levering van schildklierhormonen. Op deze manier is het orgel betrokken bij de regulatie van jodium, calcium en het totale metabolisme.
De schildklier produceert de volgende hormonen:
- Triiodothyronine (T3)
- Tetraiodothyronine (thyroxine of T4)
- Calcitonine (calcitonine)
Effect van T3 en T4
De hormonen T3 en T4 hebben verschillende taken:
Ze verhogen door cardiale, lichaamstemperatuur en de afbraak van vetten en glycogeen (opslagvorm van koolhydraten in het lichaam) het basaal metabolisme.
Bovendien bevorderen T3 en T4 groei en rijping van de hersenen. Vooral de groei in lengte en de intellectuele ontwikkeling hangen in belangrijke mate af van de aanwezigheid van de juiste hoeveelheid schildklierhormonen.
Specifiek hebben de schildklierhormonen de volgende effecten. U bevordert:
- de inname van glucose
- de omzet van koolhydraten
- het zuurstofverbruik
- de warmteproductie
- de cholesterolverwijdering
- de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel, de geslachtsorganen en het skelet van het bot
- de spierfunctie
- de hartslag en bloeddruk
Tegelijkertijd remmen ze:
- de vorming van hoogenergetische fosfaten
- de opslag van koolhydraten
- de vorming van eiwitten
- het energieverbruik
Effect van calcitonine
Dit hormoon, dat in de C-cellen wordt geproduceerd, is betrokken bij de regulering van de calcium- en fosfaatbalans van het lichaam. De schildklier is dus belangrijk voor het botmetabolisme.
Waarom hebben we jodium nodig?
Van bijzonder belang voor de fysiologische functie van de schildklier is het sporenelement jodium. T3 en T4 worden beide gevormd door hechting van jodiummoleculen.
De dagelijkse jodiumbehoefte van een volwassene is 180 tot 200 microgram en moet door het voedsel worden gedekt. Het sporenelement is in kleine hoeveelheden aanwezig in alle voedingsmiddelen. In grotere hoeveelheden is het alleen in producten uit de zee, dus bijvoorbeeld in zeevis zoals schelvis, zalm, schol en kabeljauw en in algen.
Waar is de schildklier?
De schildklier bevindt zich in het nekgebied. Het ligt achter de nekspieren (de gepaarde sternohyoid spier en de gepaarde sternothyroid spier) en voor de luchtpijp, waarvan de voorkant en de laterale oppervlakken het omringen.
De landengte die de twee schildklierlobben met elkaar verbindt, bevindt zich op het niveau van het tweede tot derde tracheale kraakbeen (hoefijzervormige kraakbeenstaven die de luchtpijp stabiliseren).
De twee schildklierlobben reiken tot aan de onderrand van het strottenhoofd en tot aan de bovenste thoracale opening (bovenste thoracale opening).
De af en toe aanwezige Lobus pyramidalis kan zich uitstrekken van de landengte tot het tongbeen of hoger.
Er bestaat een nauwe relatie tussen de luchtpijp, de slokdarm en de gemeenschappelijke halsslagader. De stemzenuw (terugkerende zenuw) loopt ook in de directe nabijheid van de schildklier.
Welke problemen kan de schildklier veroorzaken?
Veel voorkomende ziekten zijn hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) en hypothyreoïdie (hypothyreoïdie).
In geval van overfunctionering produceert de klier te veel schildklierhormonen. Dit leidt tot gewichtsverlies als gevolg van abnormaal verhoogde basaal metabolisme, verhoogde lichaamstemperatuur, toegenomen hartarbeid, slapeloosheid en innerlijke rusteloosheid, mentale instabiliteit, handen trillen en diarree. De oorzaak van hyperthyreoïdie is meestal een auto-immuunziekte.
Schildklierhypofunctie heeft een tekort aan schildklierhormonen. Het resultaat is een te lage stofwisselingssnelheid, die zich uit in gewichtstoename, constipatie en gevoeligheid voor verkoudheid. Bovendien, deegachtige verdikking en zwelling van de huid (myxoedeem), mentale retardatie en vermoeidheid, ruig en droog haar en libido en potentiestoornissen. Hypothyreoïdie kan aangeboren zijn of worden verworven.
De pathologische vergroting van de schildklier (struma, struma), die meestal wordt veroorzaakt door jodiumtekort, is wijdverspreid.
Meer zeldzaam zijn verschillende soorten ontstekingsziekten van de schildklier (thyroiditis). De bekendste vorm van thyroiditis is Hashimoto auto-immune thyroiditis.
Er zijn ook goedaardige tumoren en kankers van de schildklier voorheen.
FAQ - 💬
👉 Bij de mens is de schildklier een vlindervormige ( endocriene) klier gelegen aan de voorzijde van de hals, voor het strottenhoofd, tegen de luchtpijp aan. Hij bestaat uit twee kwabben, opgebouwd uit follikels (blaasjes). Tussen de schildklierfollikels liggen de parafolliculaire cellen, de zogenaamde C-cellen.
👉 Bij een schildklieraandoening zijn kouwelijkheid en benauwdheid dan ook bekende symptomen. Een schildklier die te snel werkt zorgt doorgaans voor hitte; traagheid veroorzaakt veelal kou. Hierbij enkele temperatuur-gerelateerde symptomen van schildklierproblemen ...
👉 Spier- en gewrichtspijn. Onverklaarbare pijn in de spieren en gewrichten en een algemeen gevoel van zwakte in de armen en benen, kunnen symptomen zijn van een schildklierprobleem. Een te langzame schildklier kan zorgen voor spierzwakte en spierpijn, inclusief kramp en stijfheid.
👉 De schildklier produceert schildklierhormonen uit jodium en tyrosine. Hieruit wordt thyroxine of T4, geproduceerd. Als een joodatoom met behulp van een dejodase in de periferie van T4 wordt afgehaald, ontstaat er T3 ( tri-joodthyronine ). T3 is actiever dan T4, maar komt in mindere mate voor.